a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

ωδείο (conservatory) - raptim (gr) lyrics

[verse 1]

μένει η αρχή σ’ ότι κάνεις να λέγεται, ο άντρας από τους τρόπους του φαίνεται
σκληρή η μοναξιά μα παλεύεται, ακριβό το αγαπώ αλλά λέγεται
εδώ που ότι τρώτε είναι δήθεν και το δήθεν σας έφαγε
και καλά περιθώριό ζείτε, φράσεις που ‘ναι για να λέγονται
παλεύουμε χρόνια τη χίμαιρα, φτύνω αίμα πριν πω για το σήμερα
φτύσ’ τα ούλα σου μες το νιπτήρα, φτου σου πασά μου θα ζήσεις και σήμερα
δούλεψε, ξόδεψε, κέρασε, πρώτα γέννα μετά πέθανε
προσποιήσου πρώτα , πρώτα πράττουν βιαστικά μετά όλοι σκέφτονται
έχω μια γυναίκα και ένα hobby
μια δουλειά που σχολάω κ’ είμαι zombie
έχω φίλους καλούς για το άγχος όταν ο εγκέφαλος δεν το σηκώνει
βγαίνουν παιδιά στη σκηνή πλέον άπειρα, απαίδευτα απ’ τη ζωή κ’
άπειρα
λένε εξυπνάδες για γεύση στο στίχο μα ξεχάσανε πως μιλάνε σε μάγειρα
δεν είναι παιχνίδι η σκηνή που πατάμε, έχει πρόκες αυτό το σανίδι
κάθε λέξη που αφήνεις διαθήκη, πρόσεξε να μην σε φάνε κοπρίτη
δεν είναι ροζ ο ουρανός κοριτσάρα σα τη σόδα που σ’ είδα να πίνεις
θα γαμήσει ο φτωχός που θα πάει. πρόσεχε το τι κουσούρια του αφήνεις

[chorus] (x2)
και σου χαρίζω ψυχή και προβλήματα να ‘χεις στο πάρκο να σπάνε το κρύο
πριν να κλείσεις τη πόρτα στο σπίτι θυμήσου να πεις στους γονείς σου αντίο
μας πουλάν τη χαρά σε φακέλους με δώσεις σε χάπια από το φαρμακείο
δυο σχολεία μας χτίσαν τον νου, το ένα ο δρόμος και τ’ άλλο το ωδείο
[verse 2]
η πόλη αυτή μου βρωμάει σκουπίδια, κ’ ας την έπλυνε πάλι ο δήμος
και τα graffiti οπαδών δεν βοηθάνε, μου θυμίζουν πως υπάρχει μίσος
η πρωτεύουσα μου βρωμά θειάφι κάθε σεπτέμβρη ή δεκέμβρη
ένας φόνος αρκεί να ξυπνήσει ο λαός αρκεί να ‘ναι απ’ του κράτους το χέρι
χαθήκαμε φίλε, μεγάλωσα βλέπεις δεν με γεμίζουν οι σχέσεις βιτρίνες
απ’ τη μια σκέφτομαι πώς να πλουτήσουμε κ’ η μόνη λύση είναι στις κομπίνες
παλεύω να βρω κάτι αισιόδοξο μα το μάτι μου κοιτά την έξοδο
προτιμώ να θρηνήσω για σένα παρά να σε δω από δίπλα μου ένστολο
στίχοι τις γώγου οι ζωές μας θυμίζουν κ’ ανάσες βαριές σα τη φωνή του αγγελάκα
τα πιο ωραία γραπτά τα πιο επώδυνα οι πιο ωραίες στιγμές είχαν χάδια
με πιάνει κρίση το βράδυ που σκέφτομαι ότι μπορεί να αποτύχω
ότι μπορεί να βρω τοίχο, που το σκοινί για να ανέβω θα γίνει η θηλιά που θα σφίγγω
κ’ η παλιά μου δασκάλα να λέει κωστάκη δεν έχει κανείς τα μυαλά σου
έστρωσες κώλο σε βλέπω ανεβαίνεις να γίνεις το πρότυπο για τη γενιά σου
γ’ αυτό και προσάπτω σε ήχους τα λάθη μου ώστε να κάνεις το αντίθετο
ώσπου μια μέρα να βρεις το αντίδοτο, ώσπου μια μέρα να ‘ρθει κ’ η
σειρά σου

- raptim gr lyrics

Random Song Lyrics :

Popular