lirikcinta.com
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

unplug - paradigm (tha) lyrics

Loading...

[intro]
yeah, paradigm maf*cker

[chorus: chom chumkasian]
เพียงร้อยเรื่องราวที่ก้าวไป (ก้าวไป) (กูไม่ดียังไง)
ข้างในเวลานั้น (ข้างในเวลานั้น)
บอกอะไรเราไว้ (บอกอะไรเราไว้)
ความทรงจำที่ต้องเสียใจ (ที่ต้องเสียใจ)
ถ้ายังไม่หลุดพ้น (ถ้ายังไม่หลุดพ้น)
ก็ไม่มีทางเข้าใจ

[verse 1: liberate p]
เมื่อตอนอายุกูเริ่มที่ 7 ขวบ แค่ตูดกูยังล้างไม่ค่อยจะเป็น
อาศัยหอพักโรงเรียน คิดถึงแต่หน้าแม่*พ่อ ทุกเช้าเย็น
เมื่อตอนที่ 7 ขวบ แค่คิดก็เจ็บปวด
ห่างจากครอบครัว 57 กิโล โทรหาที่บ้านไม่เว้นชั่วโมง
วัยเด็กโคตรจะสาหัส
ของเล่นที่มีเยียวยาไม่หายขาด
เพื่อนฝูงที่มีก็หายจาก
เหลือเพียงความมืดที่หลายหลาก
แล้วจาก 7 ย่างเข้าวัย 18 ความมืดมันเข้ามาท้าทาย
ฝากชีวิตไว้บนแรงม้า ร่างกายกูพังยับ แต่ใจกูพังกว่า
19 กลับมาแข็งแกร่งให้สมกับงูใหญ่
แม่กลับเป็นโรคมะเร็ง แล้วไหนความสุขสมหวังที่กูใฝ่
มันไม่มี มันไม่มี เหลือเพียงแค่แรงที่กูใส่
ความสำเร็จก็แค่กงล้อที่กูไต่
เหนื่อยและท้อในสิ่งที่คนอย่างกูขาด
อยากกลับไปในวันเวลาที่กูจาก
28 จน 30 ชีวิตกูมีซึ่งทุกสิ่งอย่าง
แต่ทำไมยังคงตามหา คงตามหาสิ่งที่เรียกว่าความสุข
ถ้าแม่งมีแต่ทุกข์ แล้วกูจะหยุดมันด้วยอะไร
[chorus: chom chumkasian]
เพียงร้อยเรื่องราวที่ก้าวไป (ก้าวไป) (กูไม่ดียังไง)
ข้างในเวลานั้น (ข้างในเวลานั้น)
บอกอะไรเราไว้ (บอกอะไรเราไว้)
ความทรงจำที่ต้องเสียใจ (ที่ต้องเสียใจ)
ถ้ายังไม่หลุดพ้น (ถ้ายังไม่หลุดพ้น)
ก็ไม่มีทางเข้าใจ

[verse 2: liberate p, chom chumkasian]
เมื่อยามปิดตาก็เหมือนปัญหาจะบางเบา
ได้หลบซ่อนในกายยา ได้จินตนาแห่งวัยเยาว์
เมื่อยามเปิดตา พบว่าปัญหาไม่บรรเทา
ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปถ้าไม่ได้แก้ด้วยมือเรา
เมื่อยามปิดตา ไม่มีคนไม่มีใคร
มาเกี่ยวข้องอีกต่อไป กูเยียวยาในจิตใจ
เมื่อยามเปิดตาล่วงเลยและผ่านวัย
และพบว่าโลกความเป็นจริงไม่อาจเรียนรู้ในสิ่งใด
เพราะว่าตั้งแต่เด็กยันโต โตขึ้นมาไม่รู้จักความสุข
มีแต่ความทุกข์ความเศร้าด้านใน อธิบายออกมายากคนจะเข้าใจ
และตัวกูยังต้องเริ่มทำในสิ่ง ให้ความพยายามกูต้องเริ่มจากบางสิ่ง
เข้ามาช่วยรักษาความปรารถนาเข้ามาเติมเต็มในชีวิตที่ดำดิ่ง
มันไม่ได้มีเรื่องใดที่ทำให้เราทุกข์ใจ
มากเท่ากับที่เราเองที่ไม่เคยเข้าใจว่าที่เราแทบตาย
เรื่องราวมากมายที่มันเกิดจากเราสร้างมันขึ้นมา บางวันที่มึงเจอปัญหา
ค้นหาทางออกนั้นด้วยปัญญา สักวันมึงจะเห็นมันเองกับตา
[chorus: chom chumkasian]
เพียงร้อยเรื่องราวที่ก้าวไป (ก้าวไป) (กูไม่ดียังไง)
ข้างในเวลานั้น (ข้างในเวลานั้น)
บอกอะไรเราไว้ (บอกอะไรเราไว้)
ความทรงจำที่ต้องเสียใจ (ที่ต้องเสียใจ)
ถ้ายังไม่หลุดพ้น (ถ้ายังไม่หลุดพ้น)
ก็ไม่มีทางเข้าใจ

[verse 3: chom chumkasian]
มึงแกะ plaster และปล่อยให้แผลมันโดนลม
พอถึงเวลาต้องแก้ปม เพื่อเดินออกไปจากโคลนตม
ผสมผสานเรื่องราวทั้งดำและขาวชีวิตคน
ไม่มีหรอกเว้ยชีวิตใคร จะสดจะใสไม่เจือปน
จงรู้ว่าทุกชีวิตต้องเจ็บต้องช้ำทุกคนไป
ละมึงไม่เคยพิเศษกว่าใคร จะปรารถนาในสิ่งใด
แผลมันเจ็บที่กายแต่ไม่จำเป็นต้องเจ็บที่ใจ
มึงสนอะไรกับร่างกาย เงยหน้าขึ้นมาแล้วเดินไป
ah ไม่ต้องไปให้สุด มึงควรจะหยุดกับตรงที่สุข
และไม่มีใครมีสิทธิ์มาปลุก ถ้ามึงจะหยุดกับตรงที่อยู่
อย่ากลัวจะตามไม่ทัน เพราะนั้นเป็นเพียงแค่คำที่ขู่
มนุษย์ไม่ตายเพราะท้องหิว แต่ตายเพราะใจที่หดที่หู่
หมอกและก็ควันที่มันลอยอยู่ในหัวใจ
ถ้ามึงไม่สร้างขึ้นมาเอง กูถามจริงๆ จะมีใคร
ระวังความคิดจะค่อยๆ ฆ่ามึงจากข้างใน
จะทุกข์ระทมกังวลใจทั้งที่ความจริงไม่มีอะไรเลย
[chorus: chom chumkasian]
เพียงร้อยเรื่องราวที่ก้าวไป (ก้าวไป) (กูไม่ดียังไง)
ข้างในเวลานั้น (ข้างในเวลานั้น)
บอกอะไรเราไว้ (บอกอะไรเราไว้)
ความทรงจำที่ต้องเสียใจ (ที่ต้องเสียใจ)
ถ้ายังไม่หลุดพ้น (ถ้ายังไม่หลุดพ้น)
ก็ไม่มีทางเข้าใจ (ก็ไม่มีทางเข้าใจ)

Random Song Lyrics :

Popular

Loading...