a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

piksida - melodyss lyrics

(chorus*intro)
τι ζητάω από τη ζωή;
μια πυξίδα όσο τραβώ προς της ιθάκης μου τον πηγαιμό
αν μια μέρα κουραστεί η ψυχή μου
ας την καταπιούν βουνά σαν τον λιαντίνη στον ταΰγετο

(verse 1)
(yea) μέσα στην αγκαλιά του μορφέα
με’ στα πιο όμορφα ανώνυμα όνειρα βρίσκομαι
σαν εκείνα του οδυσσέα
κι’ η εποχή που ανατέλλει μπορεί
να’ ναι η πιο φωτεινή μα κι’ η πιο σκοτεινή φυλακή
τεχνητή νοημοσύνη και εγκυμοσύνη
από εδώ να δω τι ιδέα θα γεννηθεί
σα χαζοί οι μορφωμένοι γυρνούν αγχωμένοι στη καλοστημένη τη μάχη
ανήκω ακόμα στην μεσαία τάξη
όσο εκείνη ακόμα υπάρχει
(οι) πρόγονοι που φύγαν στη νέα γη που να ξέραν η δύση θα παρανοήσει;
και αν αξιοπρέπεια ζητά ένας πολίτης, θα συμβιβαστεί ή θα παρανομήσει
έκρυψα τη φαντασία μου σε ένα γιαπί
παίζω μελωδίες σαν το πιανίστα
κρύβομαι απ’ το φασισμό τους και τον πανικό τους
η δύναμη είναι στην αλήθεια
και τραγουδώ για βουνά λες και εκεί μοναχά μπορεί ο άνθρωπος να ζει ελεύθερος
μέσα μου συγκρατώ μια δίψα που τρέμει τα σωθικά μου σαν εγκέλαδος
(chorus)
τι ζητάω από τη ζωή;
μια πυξίδα όσο τραβώ προς της ιθάκης μου τον πηγαιμό
αν μια μέρα κουραστεί.. η ψυχή μου
ας την καταπιούν βουνά σαν τον λιαντίνη στον ταΰγετο
απόψε ηρεμώ
βλέπω τη γη για αυτό που είναι και τι έχει να μου δώσει
και δεν ανησυχώ
κάποιά δικαίωση θα υπάρχει για τη πίστη και τη γνώση

(verse 2)
κάθε εποχή διαφθείρει τις καρδιές ηρώων
και οι μόνοι εχθροί δεν είναι αυτοί προ των πυλών
κάποια πιστεύω είναι πιο πάνω από το cash flow
και έτοιμος είμαι να τα πάρω ως το τάφο
μα το θεό ευγνωμονώ το βορρά
δέκα χειμώνες με’ στις χιονοθύελλες
να οδηγώ κάτι ώρες περίεργες
συνοδεία τγκ και pnl
είναι που ήρθα από κρίση σε κρίση
δυο κοινωνίες έχω κοινωνήσει
μα έχω το νου μη μπω τόσο βαθιά
και μου πάρει πιο πολλά απ’ ότι μου ‘χει χαρίσει
και οι άνεμοι φυσάν τα πανιά ανοιχτά στα πέλαγα
να με φέρουν σπίτι να μοιράσω τα όσα έμαθα
με’ στις αγκαλιές τόσων ανθρώπων που πεθύμησα
για να μου θυμίσουν στην αγάπη πως ευτύχησα
(chorus)
τι ζητάω από τη ζωή;
μια πυξίδα όσο τραβώ προς της ιθάκης μου τον πηγαιμό
αν μια μέρα κουραστεί η ψυχή μου
ας την καταπιούν βουνά σαν τον λιαντίνη στον ταΰγετο
απόψε ηρεμώ
βλέπω τη γη για αυτό που είναι και τι έχει να μου δώσει
και δεν ανησυχώ
κάποιά δικαίωση θα υπάρχει για τη πίστη και τη γνώση

- melodyss lyrics

Random Song Lyrics :

Popular